Ze zijn nu tussen de 11 en 17 jaar oud, maar waren soms nog heel jong toen ze gingen emigreren. Het zijn heel persoonlijke verhalen. Als lezer merk je dat verhuizen naar een ander land voor een kind niet altijd zo leuk is. Je moet je vrienden en familie achterlaten, je kent het eten niet, het weer is er anders, en soms zijn er rare beesten. Nieuwe vrienden maken lukt meestal wel, maar de heimwee naar het Nederlandse eten blijft vaak lang duren. Ze missen natuurlijk de hagelslag, maar ook beschuit, kaas, rookworst en dubbelvla zijn in het buitenland niet te koop. En soms is het onveilig in het nieuwe land, bijvoorbeeld als je vader bij een oliemaatschappij in Nigeria werkt. Matthijs en zijn familie woonden in een beveiligde en omheinde “residential area”, met huizen, winkeltjes, school en een sporthal. Bewakers met pistolen of machinegeweren hielden de wacht bij de poort, uit angst voor ontvoering. Matthijs was blij toen ze weer naar Nederland gingen. Moon, die na een paar jaar Amerika weer terug is in Nederland, zou liever vandaag dan morgen weer terug gaan naar Amerika. Zij hoopt te gaan studeren in Californie. Bij alle verhalen staan een paar zwart-witfoto’s. Het boek sluit af met tips voor andere kinderen die in het buitenland gaan wonen.

Wil jij dit boek ook lezen? Je vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!

Diana Pater, strategisch beleidsmedewerker

• Schrijver: Lotte Stegeman
• Titel: Heimwee naar hagelslag
• Uitgeverij: Moon
• Jaar van uitgave: 2012
• Aantal pagina’s: 199