‘Nee, Sophie’, zegt hij meteen. ‘Dat weet je best. We zouden geen rustig moment hebben.’
Met haar duimnagel drukt ze de ader aan de binnenkant van haar pols in. ‘Maar het gaat toch goed?
Ik hou me aan de afspraken.’
Hij zwijgt met strakke mondhoeken.
Haar moeder komt de kamer weer binnen. Haar ogen zijn vochtig en er zitten donkerbruine veegjes onder. ‘Gaan jullie nou maar. Anders komt ze nog te laat.’
‘Sorry mam.’ Sophie schiet langs haar heen naar de gang, maar haar moeder pakt haar bij de elleboog.
‘Het geeft niet, kind. We wisten waar we aan begonnen.’

Gebukt onder schuldgevoel probeert Sophie haar leven weer op de rit te krijgen, hoewel haar omgeving haar geen centimeter ruimte geeft. Dan slaat de twijfel toe. Wat is er eigenlijk echt gebeurd? Is zij werkelijk het monster waar de kranten vol van stonden? De zoektocht naar de waarheid brengt Sophie en haar omgeving aan het wankelen en zorgt ervoor dat grenzen tussen waan en werkelijkheid vervagen. Iemand die niet wil dat de waarheid aan het licht komt, speelt een manipulatief spelletje met haar...

Toen ik met het lezen van dit boek begon had ik zoiets van dit gaat het niet worden. De labiele houding van Sophie. De druk die de ouders op haar uitoefenen. Het schakelen tussen heden en verleden. Maar na een aantal hoofdstukken verder kwam de trigger met een verrassend slot.

Wilt u dit boek ook lezen? U vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!
Tera Mensink, medewerker klantcontacten

• Schrijver: Eva Nagelkerke
• Titel: Stille wateren
• Uitgeverij: Harper Collins
• Jaar van uitgave: 2019
• Aantal pagina’s: 318