Biebtip 300
Bo leest graag “dikke Thea’s” en gaat nergens heen zonder een schrift. Ze houdt van luiaards, haar elektrische driewieler Herman en de oude boerderij waar ze net naartoe is verhuisd. Ze is heel bang voor haar eerste dag op haar (nieuwe) school. En o ja, ze is spastisch.
Tom draagt rubberlaarzen en plastic instappers, hij is de langste van de school. Hij houdt van weilanden, Mollies en ook van zijn drie broertjes. Hij moet Bo helpen, als straf voor iets wat hij gedaan heeft. Hij hoopt dat ze nooit te weten komt wat dat was. Tussen Bo en Tom ontstaat een bijzondere vriendschap. Tom helpt Bo om dingen te doen die andere kinderen ook doen zodat ze zich (bijna) gewoon gaat voelen. Totdat Bo wèl ontdekt wat Tom gedaan heeft.....
Ik vond ik het een heel bijzonder, grappig en ontroerend boek over vriendschap en handicaps. Over pesten en gepest worden. Over afscheid nemen van nare dingen die in het verleden gebeurd zijn. Over samen verder gaan, óók als het even moeilijk geweest is. Bo vertelt met veel humor wat haar spasme betekent, waardoor het nooit zielig wordt. Door haar spasme doen haar spieren niet altijd wat zij wil en kan ze zich moeilijk verstaanbaar maken, maar ze is zeker niet gek!
Ik heb het boek gelezen met een lach en een traan. Jij misschien ook?
Wilt u dit boek ook lezen? U vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!
Geraldine Galjee, leesconsulent
- Schrijver: Tineke Honingh
- Titel: Het (on)gewone verhaal van Bo (en Tom)
- Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf
- Jaar van uitgave: 2018
- Aantal pagina’s: 175