Alles leert oma aan Jonas, ook hoe je het licht van de vuurtoren moet ontsteken en doven. En op een dag als oma de trap naar boven opgedragen moet worden door Jonas, neemt hij haar taken over. Zoals oma ooit voor Jonas zorgde, zo zorgt hij nu voor haar en samen kijken zij 's avonds uit over de zee. Als oma op een avond in de verte een eiland met een vuurtoren ziet, kan Jonas dat niet zien. Oma wil erheen, maar ze moeten gaan slapen. Als Jonas s'morgens wakker wordt, staat de deur naar beneden open, hij ziet een bootje op zee. "Eb en vloed en eb en vloed, zoals het gaat, zo is het goed". Dan besluit Jonas 's avonds naar het dorpshuis te gaan om te dansen met het mooiste meisje van het dorp, zoals opa lang geleden naar het dorpshuis is gegaan en zijn vader ook. De prachtige illustraties, waar de wind doorheen lijkt te blazen, uitgevoerd in zachte, warme tinten, scheppen een sfeer die naadloos aansluit op het verhaal. Tekst en tekening versterken elkaar, maar geven ook ruimte voor eigen interpretatie. Het kunstenaarsechtpaar Koos Meinderts (schrijver) en Annette Fienieg (illustrator) maakte een ingetogen en tijdloos prentenboek, waar ik erg van genoten heb. Het is meer dan de moeite waard, voor alle leeftijden.

"Wilt u dit boek ook lezen? U vindt het bij De Bibliotheek Noord-Veluwe"

Adry Prade, specialist jeugdbibliotheek

• Schrijver: Koos Meinderts
• Illustrator: Annette Fienieg
• Titel: De vuurtoren
• Uitgeverij: Lemniscaat
• Jaar van uitgave: 2007
• Aantal pagina's: 33