Biebtip 218
In de weken na de onverwachtse dood van haar zestienjarige dochter Camille begint Sophie Daull te schrijven om haar kind niet te vergeten. Haar eerlijke, open en altijd vrolijke blik, haar driftbuien, onzekerheden, ruzies en lachbuien die niet op leken te houden.
Sophie schrijft om al die momenten opnieuw te beleven, niet te vergeten en dagelijks nog een paar uur door te kunnen brengen met haar veel te jong weggenomen dochter.
Maar meer nog beschrijft Daull de plotselinge leegte. Het afscheid moeten nemen, het op de hoogte stellen van Camille's schoolvrienden, de goedbedoelde pogingen van de omgeving om te helpen... en altijd weer die hartverscheurende pijn.
Verre van een hulpeloze noodkreet, vindt Daull de juiste woorden in haar verzet tegen het onzegbare en ondraaglijke. Een aangrijpende ode van een moeder aan haar overleden kind. Geschreven met een zekere lichtheid en soms juist ook diepe machteloosheid. Je voelt de pijn en de liefde. Maar soms ook moeilijk te begrijpen. Vol emoties.
Ze heeft gekozen voor een romanvorm omdat ze alleen met een poëtische benadering de pijn en herinnering aan haar dochter kan delen.
Wilt u dit boek ook lezen? U vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!
Marijke Petersen, Bibliotheekmedewerker
- Schrijver: Sophie Daull
- Titel: Mijn gevlogen kind
- Uitgeverij: Xander Uitgevers BV
- Jaar van uitgave: 2016
- Aantal pagina’s: 192