Biebtip 181
Op een jubileumcongres voor mensen in de zorg over bezieling op het werk ontdekt schrijver en spreker Leo Fijen hóe groot het verlangen naar nieuwe bezieling is. Op zijn vraag hoeveel deelnemers nog met dezelfde bezieling werken als waarmee ze ooit in hun vak begonnen zijn gaan slechts 3 vingers de lucht in.
Er is dus iets mis met bezieling op het werk. De motivatie is zoek, de bezieling is weg, de bron droogt meer en meer op. Daar neemt hij het besluit dit boek te schrijven. Om antwoorden te kunnen vinden en geven op de vraag van steeds meer mensen hoe de bezieling weer terug te krijgen in hun werk en leven. Omdat hij iedereen gunt om zich af en toe terug te trekken in de heilige ruimte van zijn of haar hart. Even stil te worden en afdalen naar een ruimte waar niemand kan komen. Een ruimte die parallellen heeft met een huisje dat hij heeft leren kennen tijdens verschillende korte vakanties. Een huisje dat overal kan staan.
In dit boek neemt leo Fijen ons mee naar zijn huisje op een heuvel in Zuid-Limburg. Het huisje als metafoor voor de stappen naar de heilige ruimte, op weg naar een nieuwe bezieling.
Voor mij was dit boek als een heilzame vakantie. Het was zelfs het enige boek dat ik deze zomer in mijn vakantie heb willen lezen. Woorden naar mijn verlangen, naar herbronnen .....
Wilt u dit boek ook lezen? U vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!
Ankie van der Lende; Medewerker Klantencontacten Bibliotheek NoordVeluwe
- Schrijver: Leo Fijen
- Titel: Kon ik de stilte maar wat harder zetten
- Uitgeverij: Ten Have; Utrecht
- Jaar van uitgave: 2014
- Aantal pagina’s: 159