In maart 1941 verdwijnt Virginia spoorloos, met achterlating van haar wandelstok bij een rivier en van een brief. Deze brief mogen haar neef Quentin en haar nichtje Angelica Bell niet lezen en daarom vertelt Quentin in de ik-vorm over deze gebeurtenis. Het is een zoektocht naar Virginia omdat zij niet kunnen geloven dat hun vrolijke, geweldige tante zelfmoord heeft gepleegd. De hoofdstukken hierover worden afgewisseld met het verhaal dat Angelica vertelt en dat hij op schrift stelt. Daarin haalt het meisje herinneringen op aan haar tante en uit ze haar ambivalente gevoelens met betrekking tot haar moeder, de schilderes Vanessa Bell. Uiteindelijk vertelt Venessa haar kinderen over de ziekte van Virginia en leest zij de afscheidsbrief voor. Dit was een moeilijke beslissing omdat zij haar zus beloofd had dit niet te doen.

Het verhaal is een – los te lezen – vervolg op ‘Soldaten huilen niet’, waarin Quentin vertelt over de dood van zijn broer Julian, maar vooral over zijn leven binnen het kunstenaarsgezin waarin hij opgroeide. Beide verhalen zijn gebaseerd op feiten en bestaande personen.

Opnieuw is de auteur erin geslaagd een boeiende, gelaagde roman te creëren. De auteur kreeg voor 'Soldaten huilen niet' de Gouden Lijst en de Thea Beckmanprijs. Met nawoord en literatuurlijst. Boek is een echte aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in boeken die een bepaald tijdsbeeld neerzetten. Vanaf ca. 15 jaar.

Wilt u deze roman ook lezen? U vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!
Rita van Lierop, domeinspecialist.

• Schrijver: Kromhout, Rindert
• Titel: April is de wreedste maand
• Vervolg op: Soldaten huilen niet
• Uitgeverij: Leopold
• Jaar van uitgave: 2013
• Aantal pagina’s: 265