Biebip 348
Het is 1939. De 9-jarige Ada woont met haar moeder en haar broertje Jamie in een eenkamerappartement in een slechte wijk in Londen. Ada heeft een klompvoet (een vergroeiing van haar enkel) waardoor ze niet kan lopen. Ada wordt mishandeld door haar moeder: ze is nog nooit buiten geweest, ze wordt vaak geslagen en uitgescholden en soms moet ze zelfs voor straf een poos in een aanrechtkastje zitten.
Als de oorlog ook naar Engeland lijkt te komen, worden de kinderen uit Londen geëvacueerd naar het platteland. Ook Jamie zal de stad uit gaan maar Ada moet in Londen blijven. Ada heeft zichzelf ondertussen stiekem een beetje leren lopen, al doet dat heel veel pijn en begint haar voet telkens te bloeden. Als Jamie ‘s morgens naar zijn school gaat voor de evacuatie, gaat Ada met hem mee. Samen komen ze terecht bij Susan, een vrouw die zichzelf helemaal niet had aangemeld om kinderen op te vangen maar Ada en Jamie worden toch bij haar gebracht.
Het is voor alle drie erg wennen. Ada ontdekt dat ze heel veel dingen niet weet en heel veel woorden niet begrijpt, maar heel langzaam beginnen de drie elkaar te vertrouwen. Ada wil niks liever dan voor altijd bij Susan blijven. Maar dan komt plotseling hun eigen moeder om Ada en Jamie weer mee te nemen naar Londen......
Ik vond het een prachtig verhaal en heb het in één ruk uitgelezen. Jammer dat ik het uit had! Gelukkig is er een vervolg: De oorlog die ik eindelijk won. Ook een aanrader!
Wilt u dit boek ook lezen? U vindt het bij de Bibliotheek Noord-Veluwe!
Geraldine Galjee, leesconsulent
- Schrijver: Kimberly Brubaker Bradley
- Titel: De oorlog die mijn leven redde
- Uitgeverij: Callenbach
- Jaar van uitgave: 2017
- Aantal pagina’s: 254