Wie: Lotte Kogelman (41)
Woont in: Wezep
Leest graag: ,,Ik houd enorm van lezen. Mijn voorkeur gaat uit naar wetenschappelijke literatuur en fictieboeken.’’

Dag Lotte, wat doe je bij de bibliotheek en wat houdt dat in?
,,Ik ben taalvrijwilliger. Ik help mensen bij de meest uiteenlopende problemen met de Nederlandse taal. Vaak wordt gedacht dat het dan alleen om mensen met een buitenlandse achtergrond gaat, maar dat is echt niet zo. Ik ben ook een taalmaatje voor die tachtigjarige meneer die zelf een kaartje voor zijn kleinkind wil schrijven. Of ik help bij het maken van een curriculum vitae of sollicitatiebrief. Of ik help jongeren bij hun stage- of reflectie-verslag, waar bij ik dan wel aangeef: ‘Ik ga het niet voor je schrijven, maar ik kan je wel leren hoe je zoiets opbouwt en wat er in moet komen te staan’. Taalvrijwilligers geven geen les, maar begeleiding. We helpen jou met jouw vragen. En daar staan we niet alleen in hoor, we worden perfect gesteund door een taaldocent.’’

Waarom ben je vrijwilliger geworden en hoe lang ben je hier al mee bezig?
,,Ik ben dit gaan doen sinds de coronatijd. Omdat ik tijd heb en graag mensen help. En ik vind Nederlands erg leuk. Vooral spelling. Mijn zoon Jelle van 10 – groep 8 – zegt weleens ‘ik ben blij dat jij zo goed bent in Nederlands, ik heb daar ook wat aan’. Ik hoop bij hem ook nog eens het leesvirus aan te wakkeren. Daarvoor zet ik een traditie voort die mijn moeder ooit met mij begon: met de jaarlijkse Kinderboekenweek mag hij naar de winkel om een boek uit te zoeken voor de eigen boekenkast.’’

Wat is je achtergrond?
,,Ik ben gedragswetenschapper. Bij de Jeugdbescherming werkte ik met ouders en kinderen – baby’s zelfs - die samen waren vastgelopen. Ik deed daarbij ervaringen op die me nu weer van pas komen bij dit vrijwilligerswerk. Want ik weet hoe spannend het is je kwetsbaar op te stellen. Je klopt echt niet makkelijk bij iemand aan wanneer je problemen hebt met lezen en schrijven.’’

Wat is voor jou het leukste aan het helpen in de bibliotheek?
,,Met mensen bezig zijn die ik ergens mee kan helpen en dat die mensen uiteindelijk met meer zelfvertrouwen iets kunnen afsluiten. En wanneer dat ‘iets’ iets met taal is, dan vind ik dat extra leuk.’’.

Heb je nog een anekdote voor ons?
,,Eigenlijk heb ik geen anekdote. Het is gewoon mooi om te zien dat je met een kleine tip mensen soms grote stappen kunt laten maken. Dat vind ik echt prachtig. Maar wat wel lollig is: ik kom hier af en toe ook mijn moeder tegen, die ook taalvrijwilliger is.’’

Wat zou je zeggen tegen mensen die overwegen ook te komen helpen in de bieb?
,,Zeker doen. Het geeft echt voldoening. Je kunt met weinig tijd en inspanning iets groots betekenen voor een ander. Je zit bij de bieb niet in een keurslijf, je hebt heel veel vrijheid en wordt geholpen als je dat wilt. Heb je echt twijfels, ga dan eens in gesprek met een vrijwilliger. Dan krijg je echt een goed beeld.’’