Wie: Cobi van den Hoorn (57)
Woont in: Oosterwolde
Leest graag: ,,Heel veel genres. Maar ik ben gek op detectives en historische romans. Het werk van Simone van der Vlugt is op dit moment favoriet.’’

Dag Cobi, wat doe je bij de bibliotheek en wat houdt dat in?
,,Ik ben vrijwilliger bij de VoorleesExpress. Dat houdt in dat ik geregeld bij een gezin over de vloer kom om daar een kind voor te lezen, om zo op een speelse manier te helpen de woordenschat te vergoten. De ouders hebben vaak een andere achtergrond en kunnen hun kind niet helpen met de Nederlandse taal. Maar ik kom ook bij kinderen met een bepaald rugzakje of kinderen die moeite hebben met praten. Heel veel ouders denken dat ik een soort juf ben. Uit die rol wil echt blijven. Ik wil kinderen helpen op een ongedwongen manier de prachtige wereld achter een boek te ontdekken. Ik wil degene zijn waarbij kinderen er naar uitkijken dat je komt. En niet: ojee, daar komt Cobi weer. Ik had een keer een Eritrees gezin in Oldebroek. Toen ik aankwam hoorde ik het zoontje al heel hard blij roepen daar komt Cobiiiiii! Heerlijk.’’

Waarom ben je vrijwilliger geworden en hoe lang ben je hier al mee bezig?
,,Ik was lange tijd vrijwilliger bij het Rode Kruis in Wezep. Dat stopte na twintig jaar vrij abrupt. Ik miste dat. Toen was ik een keer in de bibliotheek om boeken te lenen en zag bij de balie een folder van de VoorleesExpress. ‘Dat is leuk’, dacht ik. Dat is alweer vijf à zes jaar geleden.’’

Wat doe je hiernaast?
,,Ik ben verpleegkundige. En ik werk als vrijwilliger in het Boerderijmuseum in Oldebroek. Lezen is mijn hobby. Ik groeide op in een dorpje in Zeeland. Daar keek ik echt uit naar de Bibliobus die een keer per week kwam. Als kind had ik een enorme leeshonger. Dat is nooit overgegaan.’’

Wat is voor jou het leukste aan het helpen in de bibliotheek?
,,Investeren in een kind. De beste investering die een mens kan maken. Ik ontleen er heel veel blijdschap en vrolijkheid aan. Samen mopjes maken. Ik vertelde een Pools jongetje eens het mopje van het konijn en de worteltjestaart. Hij schaterde het uit en ging direct naar zijn vader die verderop achter de computer zat om hem het mopje in het Pools te vertellen. Schitterend toch?’’

Heb je nog een anekdote voor ons?
,,Nou ja, in het algemeen is Nederlands voor veel buitenlanders best een rare taal. Zo zei een meisje eens dat lieveheersbeestje wel een hele lange naam is voor zo’n klein diertje. En bij het woord driesprong denken kinderen dat je met z’n drieën tegelijk gaat springen. Ik was een keer bij een Irakees-Koerdisch gezin. Kwam een deurpost ter sprake. Zij dachten dat dat het gat in de deur was, waar de brieven door naar binnen komen.’’

Wat zou je zeggen tegen mensen die overwegen ook te komen helpen in de bieb?
,,Doen! Je wordt namelijk heel goed begeleid. Er wordt nooit gedacht in onmogelijkheden, altijd in mogelijkheden. Heel positief. Dat geeft je een enorme boost. Maar bedenk wel, vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend. Er wordt op je gerekend en dan moet je er wel zijn.’’